Niepłodność idiopatyczna to najtrudniejszy przypadek do leczenia, ponieważ nie można określić jej przyczyny. Niepłodnośc idiopatyczna występuje wówczas gdy wszystkie wykonane badania wskazują, że para teoretycznie powinna bez problemu począć dziecko a niestety nie udaje im się to. Przypuszczalnymi przyczynami niemożności posiadania dziecka niemożliwymi do zdiagnozowania są: zaburzenia dojrzewania pęcherzyka Graffa, nadmierne wydzielanie LH, czynnik psychiczny, niemożliwy do zdiagnozowania czynnik męski, zaburzenia interakcji między komórką jajową a plemnikami, nieprawidłowa perystaltyka jajowodów, nieprawidłowe ukrwienie macicy itp. Najczęściej niepłodność idopatyczna związana jest z zaburzeniami natury emocjonalnej, czyli np. depresją lub zaburzenia seksualności uniemożliwiające satysfakcję z życia seksualnego. Często także zdarza się, że parom ze zdiagnozowaną niepłodnością idiopatyczną udaje się począć dziecko. Wynika to z faktu, że nieznany czynnik samoistnie zniknął. Ale nie zawsze się tak dzieje. Gdy niepłodność idiopatyczna występuje powyżej 3 lat kwalifikuje do zapłodnienia metodą in vitro.

Medserwis.pl

Niepłodność - pozostałe artykuły